قابلمه ها و تابه های نچسبی که با تفلون پوشانده شده اند به تدریج در هنگام استفاده و شستن پوشش خود را از دست می دهند و این امر می تواند در هنگام تهیه غذا مشکل ساز شود. با این حال، تعیین مقدار پلاستیکی که آزاد می شود دشوار است.
یک مطالعه جدید میکروپلاستیک ها (ذرات کوچکتر از 5 میلی متر) و نانوپلاستیک ها (میلیون ها بار کوچکتر) را بررسی می کند و به این نتیجه می رسد که احتمالاً در طول زمان با تعداد زیادی از ذرات پلاستیک مواجه خواهیم شد. یوهونگ تانگیک مهندس مکانیک و مواد از دانشگاه فلیندرز استرالیا می گوید: این نتایج به ما هشدار جدی می دهد که برای جلوگیری از آلودگی مواد غذایی باید در انتخاب و استفاده از ظروف پخت و پز دقت کنیم.
محققان از “تکنیک تصویربرداری رامان” برای مطالعه میکروپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها روی پوشش تفلون در سطح مولکولی استفاده کردند. آنها همچنین از الگوریتم‌های سفارشی برای محاسبه اینکه چه مقدار از این پوشش ممکن است آزاد شود و وارد غذا شود، استفاده کردند.
محققان ظروف آشپزخانه با روکش تفلون را به قطعات کوچک برش دادند و به منظور شبیه سازی فرآیند پخت و پز (البته بدون غذا، آب یا روغن)، از کفگیرهایی از مواد مختلف (مانند فولاد ضد زنگ، پلاستیک و چوب) برای شبیه سازی پخت و پز استفاده کردند. فرآیند پخت و پز آنها برای مدت معینی روی آنها حرکت کردند. طبق اعداد و ارقام، تنها بر اساس 30 ثانیه زمان پخت، یک پوشش تفلون شکسته می تواند 2.3 میلیون ذره ریز را در حین آماده سازی غذا آزاد کند.
تفلون (پلی تترا فلوئورواتیلن) متعلق به خانواده ای از مواد شیمیایی به نام است مواد شیمیایی جاودانه گفته می شود که آنها برای مدت بسیار طولانی در محیط باقی می مانند. ناگفته نماند که پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوروآلکیل (PFAS) با مشکلات سلامتی مختلفی مرتبط هستند. چنگ نیشیک دانشمند مهندس مواد در دانشگاه نیوکاسل استرالیا می گوید: با توجه به این واقعیت که PFAS یک نگرانی بزرگ است، ذرات ریز تفلون در مواد غذایی ما ممکن است یک نگرانی برای سلامتی باشد.
در حالی که هنوز سوالاتی در مورد میزان رایج و خطرناک بودن انتشار میکروپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها وجود دارد، محققان خواستار تحقیقات بیشتر در مورد اثرات آلودگی احتمالی در حین پخت و پز هستند.
قابلمه‌ها و ماهیتابه‌های قدیمی ممکن است پس از مدتی دور ریخته شوند، یا پوشش تفلون باید به گونه‌ای ساخته شود که در برابر خراش‌های ناشی از شستشو و استفاده مقاوم‌تر باشد. تانگ می گوید: با توجه به اینکه تفلون عضوی از خانواده PFAS است، تحقیقات بیشتری برای بررسی خطر ناشی از میکروپلاستیک های تفلون و نانوپلاستیک ها توصیه می شود.
این تحقیق در مجله Science of The Total Environment منتشر شده است.