به گفته شپرد، رصد قمرهای جدید در حال گردش دشوارتر از ماه های بیرونی ضد مدار بود. دلیل این موضوع نزدیک بودن قمرها به مشتری و سطح انعکاسی درخشان این سیاره بوده است. نور منعکس شده از مشتری این قمرها را پنهان می کند، بنابراین تا سال 2000، ستاره شناسان تنها پنج مورد از این قمرها را کشف کردند. در طول دو دهه بعد، تنها هشت قمر دیگر از این گروه پیدا شد.
قمرهای در حال گردش خارج از قمرهای گالیله به دو گروه تقسیم می شوند. نزدیکترین گروه هیمالیا نام دارد که از پنجمین قمر بزرگ مشتری، هیمالیا، نامگذاری شده است. این گروه از قمرها در فاصله 11 میلیون تا 12 میلیون کیلومتری مشتری قرار دارند و شامل 9 قمر است که دو قمر آن کشفیات جدید هستند.
تاکنون تنها یک قمر به نام Themisto بین قمرهای گالیله و هیمالیا کشف شده است. دلیل این امر می تواند درخشش سطح مشتری باشد که قمرهای کوچکتری را پنهان می کند. در فاصله تقریبی 17 میلیون کیلومتری مشتری، گروه قمر کارپو قرار دارد که به نام ماه چوپان مشتری، کارپو نامگذاری شده است که در سال 2005 کشف شد. و با کشف جدید تعداد قمرهای این گروه دو برابر شد.
قمرهای جدید در مدار می توانند اهداف جذابی برای ماموریت های آینده در ارتفاع پایین به مشتری باشند، مانند ماموریت JUICE آژانس فضایی اروپا و همچنین ماموریت اروپا کلیپر ناسا که برای پرتاب در اکتبر 2024 برنامه ریزی شده است.
با این حال، ممکن است قمرهای بیشتری در اطراف مشتری و زحل کشف شوند، صرف نظر از اینکه کدام سیاره بیشترین قمر را دارد. در این مسابقه فقط یک برنده واقعی وجود دارد و آن علم است.