Kohda و همکارانش در ژورنال PNAS در 6 فوریه گزارش کردند که این نشان می دهد که این ماهی ها خود را به همان روشی که انسان ها قادر به انجام آن هستند (با ایجاد تصاویر ذهنی از چهره خود) می شناسند. فرانس دووالیک نخستی شناس در دانشگاه اموری در آتلانتا که در این مطالعه شرکت نداشت، می گوید: «واقعاً قابل توجه است که آنها می توانند این کار را انجام دهند. “من فکر می کنم این یک مطالعه باورنکردنی است.”
دی وال همچنین خاطرنشان می کند که رد شدن در آزمون آینه نباید به عنوان دلیلی بر عدم خودآگاهی تلقی شود. با این حال، دانشمندان نتوانسته‌اند بفهمند چرا برخی از گونه‌ها توانایی‌های شناختی پیچیده‌ای دارند، مانند میمون‌ها و زاغ‌ها.
محققان همچنین این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا آزمایش آینه برای گونه‌هایی مانند سگ‌هایی که بیشتر به بو متکی هستند یا خوک‌هایی که ممکن است به اندازه کافی به علامتی روی بدن خود اهمیت ندهند که بخواهند آن را لمس کنند، مناسب است یا خیر.
نتایج متناقض در سایر حیوانات، موفقیت چنین ماهی کوچکی در این آزمایش را شگفت‌انگیزتر می‌کند. تیم کوهدا در اولین مطالعات آزمایشی آینه‌ای خود که در سال‌های 2019 و 2022 منتشر شد، ماهی‌های تمیزتر صید شده وحشی را در مخازن جداگانه در معرض آینه قرار دادند. محققان سپس رنگ قهوه‌ای را زیر فلس‌های گلوی ماهی تزریق کردند و علامتی شبیه به انگل‌هایی که ماهی‌ها از پوست ماهی‌های بزرگ‌تر در طبیعت می‌خورند، ایجاد کردند. هنگامی که ماهی های علامت گذاری شده خود را در آینه دیدند، شروع به ضربه زدن به گلوی خود به صخره های ته مخزن کردند و ظاهراً سعی داشتند آثار را از بین ببرند.
در مطالعه جدید، به 10 ماهی که آزمایش آینه را گذرانده بودند، تصویری از صورت خود و تصویری از صورت یک ماهی تمیزتر ناآشنا نشان داده شد. همه ماهی ها نسبت به عکس ناآشنا رفتار پرخاشگرانه ای نشان دادند که انگار یک غریبه است، اما رفتار تهاجمی نسبت به تصویر چهره خود نشان ندادند.
وقتی به هشت ماهی دیگر که یک هفته را با آینه گذرانده بودند اما قبلاً علامت گذاری نشده بودند، تصویری از صورتشان با علامت قهوه ای روی گلویشان نشان داده شد، شش نفر از آنها درست مانند ماهی هایی که آزمایش آینه را پس داده بودند شروع به کشیدن کردند. گلویشان را روی سنگ بریدند. اما وقتی عکس ماهی دیگری را بدون علامت روی گلویش نشان دادند، گلویشان را روی سنگ نچسبیدند.