مطالعه بیماری های مزمن نشان می دهد که افزایش سطح سدیم خون بالای 142 میلی مول در لیتر خطر ابتلا به بیماری هایی مانند نارسایی قلبی، دیابت و زوال عقل را تا 64 درصد افزایش می دهد. بر اساس این مطالعات، افرادی که سدیم خون آنها در بالاترین حد ممکن، بین 144.5 تا 146 میلی مول است، 21 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار دارند. این نتیجه در مقایسه با افرادی که سدیم خونشان در کمترین حد ممکن است به دست آمده است.
نکته بسیار مهمی که در این زمینه باید به آن توجه کرد این است که همبستگی لزوماً به معنای علیت نیست. با توجه به این موضوع و رعایت احتیاط، محققان خاطرنشان می کنند که این یافته ها نمی تواند به طور مستقیم ثابت کند که کاهش مزمن هیدراتاسیون منجر به طول عمر کوتاه تر می شود.
در نهایت، می توان گفت که سطح کم هیدراتاسیون روزانه نمی تواند به معنای داشتن یک سبک زندگی سالم باشد. علاوه بر این، افرادی که به خوبی هیدراته شده اند، بهتر غذا می خورند و بیشتر ورزش می کنند.
به گفته محققان، برخی شواهد آزمایشگاهی حاکی از آن است که سطوح کم هیدراتاسیون می تواند باعث علائم پیری در سلول های انسان و حیوان شود. بر اساس این مطالعات، افزایش سدیم خون می تواند باعث واکنش های التهابی مختلف، آسیب به DNA و تسریع روند پیری شود.
تحقیقات محققان در نهایت این فرضیه را تأیید می کند که هیدراتاسیون روزانه کمتر از حد مطلوب است و منجر به افزایش خطر بیماری های مرتبط با افزایش سن می شود.
ناتالیا دمیتروا، یکی از نویسندگان مطالعه جدید، معتقد است که نوشیدن مایعات بیشتر برای افرادی که سدیم خون آنها بالاتر از 142 میلی مول در لیتر است، مفید خواهد بود. برخی تخمین ها نشان می دهد که 50 درصد از مردم مقدار توصیه شده روزانه مایعات را دریافت نمی کنند.
به گفته دیمیتروا، اگر تحقیقات جدید بتواند ارتباط بین هیدراتاسیون و سلامت عمومی را تایید کند، با یک مداخله ساده سلامت جهانی می تواند به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار گیرد. او اضافه می کند:
این مطالعه در مجله eBioMedicine منتشر شده است.