اما علاوه بر نرم افزار، سخت افزار نیز باید مورد توجه قرار گیرد. تراشههای سیلیکونی اپل ویژگیهایی را ارائه میکنند که قبلاً در مکهای مجهز به پردازندههای اینتل موجود نبودند:
“توسعه دهندگان بازی هرگز 96 گیگابایت حافظه گرافیکی را که M2 Max دارد، نداشتند. “من فکر می کنم آنها در حال تلاش برای درک فرصت های غیرعادی هستند که به وجود آمده است.” این یک “فرصت هیجان انگیز” برای توسعه دهندگان است که مرزها را کنار بگذارند و به جلو حرکت کنند. البته. ممکن است به همین دلیل باشد که حتی با وجود موتور گرافیکی متال و پردازنده سیلیکون اپل، بازیهای AAA برای ورود به مک زمان میبرند.
در حال حاضر، بازیهای مک از یک چرخه معیوب رنج میبرند که شکستن آن سخت به نظر میرسد. گیمرها تمایلی به تغییر ندارند زیرا بسیاری از نامهای بزرگ روی مک کار نمیکنند. توسعه دهندگان نیز به دلیل تعداد گیمرهای مک عقب افتاده اند. هر مشکلی منجر به مشکل دیگری می شود.
اگر حق با Milt و Burchers باشد و اپل بتواند توسعه دهندگان بیشتری را متقاعد کند تا محصولات خود را به Mac پورت کنند، احتمالاً بازیهای جدیدی از شرکتهای بزرگ به مک وارد خواهند شد. گیمرهای مک امیدوارند این خوش بینی بیجا نباشد.