در رایج ترین شکل ازدواج در جهان، زنان زادگاه خود را ترک می کنند در حالی که مردان با خانواده خود در محل تولد خود زندگی می کنند. به این نوع ازدواج «وطن نشینی» می گویند. در ازدواج جدید، هر دو جنس محل سکونت مادری خود را ترک می کنند و در مکانی جدید دور از خانواده زندگی می کنند. این ازدواج در بسیاری از نقاط جهان رایج است.
در مادرزادی که کمتر مورد توجه قرار می گیرد، زن در خانواده خود می ماند و مرد برای زندگی با همسر و خانواده اش نقل مکان می کند. همچنین ازدواج دوگانه زمانی رخ می دهد که هیچ یک از دو جنس خانه خود را ترک نکنند و زن و شوهر جدا از هم زندگی کنند. این نوع ازدواج نیز بسیار نادر است.
خوشبختانه، هر چهار الگو را می توان در میان اقوام مختلف در مناطق مرزی تبت مشاهده کرد. این تحقیق بر روی روستاهایی از شش فرهنگ مختلف متمرکز شده است. محققان با همکاری همکاران دانشگاه Lanzhou در چین، با بیش از 500 نفر در مورد وضعیت پس از جدایی خود مصاحبه کردند و از آنها خواستند تا از یک ردیاب فعالیت (مانند Fitbit) استفاده کنند تا حجم کاری خود را ارزیابی کنند.
زنان سخت کوش ترند
طبق یافته های اولیه تحقیق، زنان سخت کوش تر از مردان هستند و بخش زیادی از کار خود را وقف خانواده می کنند. این نتیجه بر اساس هر دو گزارش فردی از میزان کار و ردیاب فعالیت به دست آمد.
زنان به طور متوسط 12000 قدم در روز برداشتند، در حالی که این رقم برای مردان 9000 گام بود. بنابراین مردان نیز سخت کوش بودند اما کمتر از زنان. زمان بیشتری برای اوقات فراغت، فعالیت های اجتماعی یا ارتباط و استراحت داشتند.
شاید دلیل این موضوع این باشد که زنان از نظر جسمی ضعیفتر از مردان هستند و در نتیجه قدرت چانه زنی کمتری دارند. اما طبق نتایج، زنان و مردانی که هنگام ازدواج از اقوام خود دور می‌شوند، بیشتر از کسانی که با خانواده خود زندگی می‌کنند، کار می‌کنند.
بنابراین، اگر شما یک زن هستید و هنگام ازدواج خانه خود را ترک کرده اید (مانند اکثر زنان در سراسر جهان)، نه تنها دلتان برای خانواده تنگ می شود، بلکه ممکن است از نظر حجم کاری نیز در مضیقه باشید. وقتی هر دو جنس پراکنده هستند و هیچ کدام با خانواده خود زندگی نمی کنند، هر دو سخت کار می کنند (اگرچه از خانواده کمک کمی می گیرند) اما زنان سخت تر کار می کنند. بر اساس این تحقیق، برابری کامل جنسیتی از نظر حجم کار تنها در مواردی اتفاق می‌افتد که مردان خانواده را ترک کنند اما زنان در کنار خانواده بمانند.
بر اساس این نتایج می توان گفت چرا زنان در تمام دنیا از خانواده خود جدا می شوند، اما مردان عموما این کار را انجام نمی دهند. پراکندگی برای مردان مضر است و باعث می شود روزانه 2000 قدم بیشتر راه بروند، اما تعداد گام های اضافی برای زنان تنها 1000 قدم در روز خواهد بود.